Opiniestukken

De coronacrisis heeft in dit land al veel opmerkelijke discussies opgeleverd, niet in het minst over hoe besluitvorming tot stand komt. In maart 2020 spraken velen grote hoop uit over hoe in ons beleid de rol van expertise eindelijk zou groeien.

Uit onze geschiedenis kennen we het spel van allianties en ententes die aan het begin van de twintigste eeuw door Frankrijk, Engeland en Rusland werden gesmeed om Duitsland en zijn alliantie met Oostenrijk en Italië te counteren.

De oorlog in Oekraïne is niet alleen een kantelpunt in onze Europese geschiedenis, het is ook een versneller van die geschiedenis.

Terwijl ik deze regels schrijf, hangt het lot van het dappere Oekraïne in de weegschaal. Wordt het een wapenstilstand die reputaties en levens redt, een bloedbad, een internationaal conflict, een capitulatie, een tactische terugtrekking van de agressor, een burgeroorlog?

Het beeld van de Russische president Poetin en de Franse president Macron aan de uiteinden van een ellenlange tafel in Moskou is de wereld rondgegaan.

Op de websites van onze overheid prijken pagina’s genoeg die beginnen met de woorden ‘evaluatie’ of ‘tussentijdse balans’. Die gaan echter bijna altijd over een herziening van de coronamaatregelen. Terwijl we toe zijn aan een evaluatie van het coronabeleid.