Marc De Vos bestempelt de “Formule Claeys”, die al 35 jaar gebruikt wordt om opzegtermijnen te bepalen, als een noodzakelijk kwaad. Ze staat symbool voor de discriminerende en voorbijgestreefde ontslagregeling die ons land arm is.

Marc De Vos reflecteert over de internationale achteruitgang van de democratie. Hij ontwaart diskrediet, onwil en onmacht. Maar rijke autoritaire regimes zijn een gevaar. Het Westen moet internationaal de strijd voor democratie blijven voeren.

De fiscale vergroening is een goed idee in tijden van grote begrotingstekorten. Toch blijkt het moeilijk om een fiscaal systeem met arbeid als belangrijkste belastbare basis snel en ingrijpend bij te sturen.

Marc De Vos ventileert frustratie naar aanleiding van het zoveelste jaarverslag van de Studiecommissie Vergrijzing. De voorbereiding van de vergrijzing is gewoon mislukt. De rekening klopt niet. Alleen daadkrachtige hervormingen en een doordachte groeistrategie kunnen ons redden.

Marc De Vos laakt de verkwisting van de enige natuurlijke rijkdom in België: menselijk talent. In migratie en integratie, in het onderwijs en op de arbeidsmarkt is verspilling troef. Er is nood aan een brede beleidsmobilisatie voor menselijk kapitaal, zonder dogma’s.

Het mag dan wel een nieuwjaarscliché zijn, maar gezondheid is wel degelijk ons meest waardevolle bezit. Onze psychologische en lichamelijke integriteit staan boven alles en die wensen we uit individueel standpunt dan ook, letterlijk, koste wat het kost te verdedigen.