Er is al heel wat gezegd over de Griekse minister van financiën Yanis Varoufakis en zijn specialisatie in de economische speltheorie.

The creation of the euro was a purely political decision. There is nothing surprising about that - subjecting a population to a currency is a regalian right. In any case, a currency has to be backed by pledges of confidence that only the State can provide.

Wat ondenkbaar leek, is nu toch aan het gebeuren: we komen in een periode met negatieve rentevoeten. Deze onthutsende situatie begon vorig jaar toen de ECB een negatieve rente begon toe te passen op de deposito’s die aan haar werden toevertrouwd.

Waar we het meest verontrust over moeten zijn? Dat na catastrofaal beleidsfalen er nog meer overmoed aanwezig is dan voorheen. Psychologen stellen dat dit bij machtige mensen vaker voorkomt wanneer er groot onheil heeft plaatsgevonden waar men zelf niet onschuldig in was.

Day after day, the design flaws of the euro are more and more cruelly exposed.

The economic trap is closing relentlessly on the Eurozone. Everyone was aware of the Japanese deflationary scenario. It was even condemned as the most dangerous economic hazard. Yet the Eurozone is taking this deadly route because of a lack of vision and political obstinacy.

Steeds meer Europeanen vragen zich vertwijfeld af of de euro wel nodig was.

In Europa is men de crisis, en voornamelijk de besparingen, meer dan moe. Niemand ziet nog in waarom de budgettaire verstarring, waar een aantal landen met groeiproblemen gebukt onder gaan, gegrond is.

Vanuit economisch oogpunt is er niets logischer dan het lidmaatschap van de Europese Unie loskoppelen van de invoering van de eenheidsmunt. Dit impliceert een wijziging van het Europees verdrag. Dit bevat inderdaad de formulering dat een kandidaat-lidstaat ook uiteindelijk de euro moet ...